Soms vraag ik me wel eens af hoe anderen hun weblog bij houden. Vaak lees je over de reizen van de ene naar een andere stad. Dan denk ik, zo bijzonder is dat toch niet. Vanochtend ben ik traditisie getrouw opgestaan, een douche genomen wat ontbeten en uit gecheckt. Daarna om 9 uur een taxi genomen naar het vliegveld. Aldaar de hele procedure doorlopen, iedereen die ooit in een vliegtuig heeft gezeten kent het, inchecken, douane, screaning en dan boarden. Een uurtje vliegen, en koffer afhalen, ditmaal geen extra douane omdat het een binnenlandse vlucht betrof, en daarna op zoek naar vervoer.

Ik had van het hostel een mail gekregen dat er twee opties waren, ofwel met een taxi ofwel met de bus naar het hostel. Voor voorkeur gaat over het algemeen uit naar een bus, bij een taxi voel ik me altijd bedrogen. De chauffeurs zijn er voor mijn gevoel altijd op uit mij minimaal het dubbele te laten betalen als toerist. En dus ging ik opzoek naar het busstation. Omdat ik nergens op het vliegveld iets van een station kon vinden heb ik bij een hotel maar even gevraagd. De blik van de medewerker was angstig toe ik vertelde dat ik met mijn koffer opzoek was naar de bus. Ze vroeg met klem of ik echt niet genoeg geld had voor een taxi. Ik bedankte vriendelijk en ze wees me de weg naar het busstation met de opmerking dat taxi's daar vaak iets goedkoper zijn. Toen ik op het station, of gewoon een afslag van de snelweg aankwam begreep ik pas waarom ze dat had gezegd. Bussen waren er niet alleen kleine suzuki achtpersonen wagentjes. Daar zaten dan 15 personen in en ruimte voor bagage was er niet. Ik ga over het algemeen met het openbaar vervoer maar in dit geval werd het mij zelfs een beetje te link. Dat zag ik toch echt niet zitten. En dus moest ik wel een taxi zien te vinden. De eerste twee opties waren te duur. Ik wist ongeveer wat de prijs zou moeten zijn en dus liet ik ze voorbij gaan. De volgende man keek eerst erg moeilijk. Hij wist niet helemaal waar mijn hostel zich bevond bleek later. Maar toen ik vroeg hoeveel was het mijn beurt om verbaast te zijn. Bijna 10 euro goedkoper als de anderen. Voor de zekerheid toonde ik het geld en zei het bedrag waarna ik hem de hand schudde en we op weg gingen. Geen idee hoe ver hij rond is gereden maar op een gegeven moment moesten we zelfs tanken. Hij hoopte blijkbaar dat ik zou uitstappen en een andere taxi zou nemen maar met deze prijs was ik tevreden. En dus gingen we verder, hij belde wel drie keer naar zijn bedrijf om te vragen waar het Kennedy plein zich bevond en zijn gezicht betrok steeds meer. Hij was er nu wel van overtuigd geraakt dat hij een blunder had gemaakt met de prijs maar terug kon hij niet meer. En dus bracht hij me naar het hostel en ik rekende af voor de prijs die we hadden afgesproken. Zijn gezicht stond op onweer maar hij groette nog netjes. Eindelijk had ik een goed gevoel over gehouden aan een taxirit.

Het hostel ligt in Mira Flores aan de hoofdstraat van dit stadsdeel. Als ik de weg uitloop kom ik aan de Pacific Oceaan terecht. Dat is ongeveer 10 minuutjes vanaf het hostel. Aan de weg vindt je diverse restaurants, winkels en banken. Aan de overzijde van mijn hostel ligt het Kennedy Park een park zoals je er zoveel ziet in de grote steden in Zuid Amerika, een plek waar de locale bevolking rustig zit te eten of te relaxen. Het hostel zit op de tweede etage en ziet er schoon en verzorgt uit, beter dan de gemiddelde hostel tijdens dit bezoek. Het weer was vandaag ook goed, een stralende zon met een temperatuur van 25 graden en dus had ik geen reden tot klagen. De reis was goed verlopen en de omstandigheden lijken prima om de komende twee en halve dag me te vermaken alvorens ik terug reis naar Rio.