Voor wie met spanning zit te wachten op een enorm spannende belevenis van mij hier in Peru, helaas vandaag ben ik behalve een wandeling door de stad niet weg geweest. En de wandeling was meer bedoeld om aan het eind van de dag nog even een frisse neus te halen. Geen bezienswaardigheden, geen grote spannende belevenissen in Cusco.

Toch was deze dag voor mij persoonlijk een hoogtepunt. Vandaag vierde mijn moeder haar verjaardag met de familie van vaderskant. Mijn ooms, tantes en bijna al mijn neven en nichten waren aanwezig vanmiddag. En via skype was ik er ook bij. Voor even had ik het gevoel al weer thuis te zijn. En dat voelde veel beter dan ik vooral had verwacht. Ik maak heel veel mooie dingen mee hier in Zuid Amerika, ik ben trots op mijn reis maar toch mis ik soms thuis wel. En gister was ik misschien alleen via een scherm maar toch even weer thuis. Het was alsof ik even aan een lader kwam op de mij de energie te geven de laatste weken echt nog te genieten van mijn reis. En de wetenschap dat er genoeg mensen uit kijken naar mijn thuiskomst. Een heel fijn gevoel.

De gehele middag/avond heb ik verteld over mijn reis maar gelukkig ook geluisterd naar wat er zich allemaal in Zuid Oost Drenthe zich afspeelt. Sommigen wilden nog even persoonlijk met mij spreken anderen lieten het bij een groet. Maar toch waren ze er even. Ze zouden eens moeten weten hoezeer ze mij even over een dood punt hebben geholpen. Naar de reis van gisteren was er even geen puf meer nog wat te gaan doen. Zo'n moment wat je alleen maar mee kan maken als je op reis bent. En dan onbewust door zoveel mensen te zien word je er door heen getrokken. Kijk je in eens weer uit naar de dag van morgen.

En dan moest het echte hoogtepunt nog komen. Nadat alle visite naar huis was volgde sinterklaasavond. Al in zomer van dit jaar heeft deze Zwarte Piet zich hiermee bezig gehouden. Ik heb cadeautjes gekocht en ingepakt, gelukkig was er nog sinterklaaspapier van vorig jaar. En dat gaf toen al een goed gevoel, op een zonnige dag bezig zijn met de donkere decemberavond. Vlak voor ik vertrok heb ik mijn moeder maar even op de hoogte gebracht van een Sinterklaaszak op mijn kamer. Ze zou immers toch wel te weten komen en mocht de internetverbindingen in Zuid Amerika niet naar wens zijn dan konden ze in ieder geval Sinterklaas vieren. Gelukkig bleek dat een verkeerde gedachte en via een gedicht bracht ik mijn vader en broer gister op de hoogte. Mama en Erik hadden zelf ook nog wat extra gekocht en zonder dat Erik er van wist had mam het toegevoegd. En zo volgde ook in huize Menke een ouderwetse pakjesavond. Ik zat dan wel eens waar duizenden kilometers ver weg maar ik was er ook bij. Als de batterij die middag al niet was opgeladen dan 's avonds wel.

Morgen wacht een terugvlucht naar Lima. Tegen de middag zal ik dan arriveren op het vliegveld en dan is het even afwachten hoe snel ik de bus naar het hostel vind. Misschien dat daarna nog wat onderneem anders wordt het een reisdag. Niet erg want ik heb daarna nog twee dagen in Lima voor ik woensdag naar Rio terug keer. Maar dat is toekomst, nu eerst genieten van de dag van vandaag. Prachtig om voor een dag even terug te zijn in huis. Oost, West, thuis best.