Ik maak soms fouten. Maar dit maal wel een enorme blunder. Ik ben ergens in Montevideo mijn pas kwijt geraakt. Gevolg, geen geld en dus geen kans om een ticket naar Sao Paulo te boeken. En met het weekend voor de deur nauwelijks tijd om het een en ander recht te zetten. Dus weer een stressdag.

Eerst mijn ouders geïnformeerd. Dank je Annemiek, je bent een held al zul dat niet zo snel beseffen. Daarna dankzij Erik en de plaatselijke Turk in Emmen weer worden gered. Via Western Union heb nu geld en kan ik een en ander regelen. Waaronder dus mijn ticket naar Sao Paulo voor morgenmiddag. Gelukkig maar want ik was weer eens te gespannen. Als iets mij deze reis heeft geleerd is het wel dat ik moeite heb met het presteren onder druk. En dat terwijl ik eigenlijk me niet druk zou moeten maken, ik heb alles voorbereid en weet precies wat wanneer komt.

Ook een docent met veel ervaring kan veel bijleren, vooral als hij in de spiegel kijkt. Meneer Menke moet zorgen dat hij zich niet zo druk maakt en de situatie in eigen hand houd. Martin is soms nog altijd dat jochie dat zelfvertrouwen mist. Een harde les maar wel een waar ik in de toekomst wat mee moet doen. Niemand is immers te oud om iets te leren.

In de avond toen alle problemen weer waren opgelost heb nog een wandeling door de stad gemaakt. Porto Alegre is een echte Europese kolonie stad. Een rijke stad in het Zuiden. Goed onderhouden wegen en huizen vooral als het vergelijkt met Belo Horizonte en Brasilia. De mensen begroeten je vriendelijk. Misschien niet typisch Braziliaans maar toch vind ik het wel prettig in zo'n stad rond te lopen voor een avond.

Morgen wacht een nieuwe bustrip. Van Porto Alegre naar Sao Paulo. En dat betekent voor mij een dag lang in een bus zitten. Op zaterdag geen verhaal, tot zondag en succes met alle sporten het aankomend weekend. Ik blijf jullie resultaten vanuit hier volgen.