Vandaag was weer zo'n typische ik reis verder dag. Een dag waarop je 's ochtends je koffer klaar maakt alle spullen inpakt en daarna je afvraagt en wat zal ik nu eens gaan doen. Ik koos ervoor naar het strand te lopen, maar veel was daar niet te doen. En dus heb mij maar even te ruste gelegt en mijn gedachten laten gaan.

Toen ik begon aan het maken van een reisplan was het doel vooral de reis maken. Je bent dan veel bezig met bezienswaardigheden, steden, bus of vliegtrips en hostels. Je leeft voor de reis en vergeet vaak dat als ik terug in Nederland ben er nog een leven wacht. Pas nu ik halverwege ben komen de gedachten bij me op. Wat wil ik eigenlijk doen na mijn reis. Ik zal een baan moeten vinden om financieel weer onafhankelijk te zijn. Maar waar en vooral wat voor werk. Ik ben gestopt als docent om deze reis te kunnen maken. Mogelijk zou ik tussentijds nog ergens anders kunnen werken maar dat lukte me niet. Maar wil ik nu weer het onderwijs in of toch nog een uitstapje naar het bedrijfsleven maken.

Aan de zee komen dit soort vragen naar boven. Voor het eerst deze reis ben ik bezig met mijn toekomst. Natuurlijk geniet ik nog volop en kijk ik enorm uit naar wat nog komt. Maar ik besef heel goed dan ik ook verder moet leven na deze reis. Daarom is het belangrijk ook al ben ik in Zuid Amerika keuzes te maken. En dat er nu mee bezig ben is een teken dat ik ook wat dat betreft een prachtige reis maak. Want later denk ik terug aan deze reis en het besef dat tijdens deze reis ik ergens heel zeker van ben.

Straks wacht een bustrip naar Porto Alegre terug naar Brazilie.