martinmenke.reismee.nl

Martin de woudloper

Na een lange zware busrit waarbij ik alle aanliggende stations heb kunnen tellen kwam ik vanochtend aan in Foz do Iguacu. Ik was doodop en vroeg me hardop af waarom ik deze trip maakte. De emoties waren me even teveel geworden en het liefst zou ik thuis zijn. Met veredelende krachten heb ik toen maar mijn gedachten verzet en ben op weg gegaan naar de watervallen. En ook hier bleek de trip enorm zwaar te zijn, als je de Braziliaanse grens passeert moet je een uitschrijfbewijs halen en vervolgens in Argentinië een paar honderd meter verder een visa aan te vragen. De buschauffeurs blijven dan niet wachten en dus moet je op de grens tweemaal wachten op de volgende bus. En omdat er versschillende bedrijven zijn betekend dat al snel een uurtje in de snikhete zon.

Gelukkig arriveerde ik uiteindelijk wel in het nationaal park. De entree is van Europees niveau, ongeveer 30 euro. Maar dat was het absoluut meer dan waard. Het park is ongelofelijk mooi en je valt van de ene verbazing in de andere. Eerst loop door een bos vol met planten en dieren. Geen dierentuin waarop je dieren van afstand moet aanschouwen maar miereneters die voor je langs lopen. En vogels die in een tak jou aanschouwen. Daarna krijg je een uitzicht die alles te boven gaat. Ongeveer 6 watervallen naast elkaar alleen zo'n 100 meter de diepte in . Een oorverdovend geluid van het water en een prachtige dauw. Iedereen die ooit nog eens naar Brazilië gaat moet dit absoluut zien. Dit maakt een enorme indruk op ieder mens. Ik had diverse afbeeldingen en you tube filmpjes gezien maar dat staat in het niets bij deze gebeurtenis. Na uren rond gelopen te hebben, tig foto's gemaakt en de watervallen van boven en beneden gezien te hebben trok in weer naar de grens waarbij dezelfde procedure volgde. Maar nu een stuk minder belastend.

Een dag waarbij mijn emoties enorm waren. Van een traan in de ochtend naar een lach in de middag. Soms moet je van diep komen om echt te kunnen genieten van iets. Morgen weer een trip, dan naar Buenos Aires. De busrit duurt ongeveer een dag en begint rond twee uur in de middag. Dat zal dus even een behoorlijke pil worden. Maar daarmee is het eerste gedeelte van het reizen al geweest.

Reacties

Reacties

Annemiek

Hoi hoi!!

Ik heb Geschiedenis GEHAAALLDDD :D:D:D:D
en nu ga ik even je verhaal lezen haha

Hoe is het daar ??

Liefs uit Klazienaveen :D

tante Annie

hoop dat je verdere reis niet met een traan maar met een lach zal verlopen. geniet er van voor je het weet ben je weer thuis. zal de eerste weken niet meer reageren zit maandag net als jij ook in de zon maar dan in afrika gambia. groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!